Αρχαία Γνωμικά για την Μικρότητα

Αρχαία Γνωμικά για την Μικρότητα


'Δέδοικα μή τι παρ'θεοίς αμβλακών τιμάν πρός ανθρώπων αμείψω'.

Φοβούμαι,μήπως αν σε κάτι αμαρτήσω απέναντι στους θεούς,θα τιμηθώ από τους ανθρώπους.
~Ίβυκος

ΠΛΟΥΤΟΣ

Σχετ:Δύναται τό πλούτείν καί φιλανθρώπους ποιείν'.

Σχετικό:Μένανδρος
'Τί δ'ούκ άν είη χρηστός όλβιος γεγώς;'

Και τι δε θα μπορούσε να κάνει ο ενάρετος,εάν είχε γίνει πλούσιος!
~Ευριπίδης
'Ό πλούτος ευρυσθενής, όταν τις αρετά κεκραμένον καθαρά'.

Ο πλούτος είναι παντοδύναμος,όταν κάποιος τον συνδυάζει με την αρετή.
~Πίνδαρος
'Σκαιόν τό πλουτείν κάλλο μηδέν ειδέναι'.

Απαίσιο είναι να πλουτίζεις χωρίς να ξέρεις τίποτε άλλο.
~Όμηρος



'Ούκ έν τή κτήσει τών αγαθών άλλ'έν τή χρήσει τό μέγ' εστίν'.

Το σημαντικό δεν είναι στην απόκτηση των αγαθών,αλλά στη χρήση τους.
~Πλούταρχος

'Ού πώποτ'εζήλωσα πλουτούντα σφόδρα άνθρωπον απολαύοντα μηδέν ών έχει, ό δέ πλούτος ημάς, καθάπερ ιατρός κακός,πάντας βλέποντας παραλαβών τυφλούς ποιεί'.

Ποτέ μέχρι τώρα δε ζήλεψα τον πολύ πλούσιο άνθρωπο,που δε χαίρεται τίποτα απ'όσα έχει.Ο πλούτος,ο κακός γιατρός,αφού μας πάρει τα μάτια μας γερά,μας κάνει τυφλούς.
~Αντιφάνης

'Πλούτον έχων σήν χείρα πενητεύουσιν όρεξον.
Σχετ.:Μέμνησο πλουτών τούς πένητας ωφελείν'.

'Οταν έχεις πλούτο,άπλωσε το χέρι σου στους φτωχούς
~Φωκυλίδης
Σχετ.:Μένανδρος
'Ώφελέν σ',ώ τυφλέ Πλούτε,μήτε γή μήτ'έν θαλάσση μήτ'έν ηπείρω φανήμεν,αλλά Τάρταρόν τε ναίειν
καχέροντα διά σέ γάρ πάντ'έστ'έν ανθρώποις κακά'.

Έπρεπε,τυφλέ Πλούτε,να μην έχεις φανεί ποτέ στη γη,μήτε στη στεριά,μήτε στη θάλασσα,αλλά να κατοικούσες στον Τάρταρο και στον Αχέροντα γιατί σε σένα
οφείλονται όλες οι συμφορές των ανθρώπων.
~Τιμοκρέοντας